Impresje: akwarele i akryl Anny Filipowicz

Urodziłam się i wychowałam w Krakowie. Piękno tego miasta ukształtowało moje poczucie estetyki, wrażliwość. Obcowanie ze sztuką zawsze było obecne w moim życiu. W liceum pisałam pracę o Tytusie Czyżewskim, malarzu i poecie. Pracę pisałam pod kierunkiem p. prof. Teresy Wallis–Joniak, malarki i wspaniałego pedagoga. 

Pracując jako nauczyciel edukacji wczesnoszkolnej w SP3 w Chrzanowie, przez wiele lat prowadziłam koło plastyczne dla dzieci młodszych.

Na twórczość własną nigdy nie było czasu, a może i wiary w siebie. Gdy skończyłam sześćdziesiąt lat, moje dzieci na urodziny kupiły mi sztalugę, farby akrylowe, pędzle, blejtram. Dobrze wiedziały, co w mojej duszy drzemie. Mąż dokupił akwarele
i  odpowiedni papier. Tak zaczęła się moja przygoda z malarstwem. Zaczynałam od akrylu, który wydał mi się łatwiejszy. Początki były bardzo trudne. Brakowało mi pewności ręki, swobody stawiania kreski podczas szkicowania. Jednak dopiero akwarela zawładnęła mną całkowicie. Ta delikatność plamy, koloru, pewne niedopowiedzenie, które daje przestrzeń dla wyobraźni… . Tak jak w akrylu, tak i tu początki były trudne. Akwarela jest bardzo wymagająca. Gdy papier przyjmie kolor, nic już nie można poprawić. Wiele czytałam, oglądałam tutoriale i eksperymentowałam. Uwielbiam malować pejzaże. Odnajduję w nich wspomnienia spacerów, wycieczek… .

Moja Rodzina bardzo mnie wspierała. Wiele ciepłych słów usłyszałam od moich Przyjaciół. I tak zrodził się we mnie pomysł zaprezentowania moich prac malarskich szerszej publiczności.

Zapraszam na wystawę.
Anna Filipowicz