Tania Pjankowa, Wiek czerwonych mrówek

XX wiek, był bodajże najokrutniejszym czasem w całej historii Nowożytnego Świata. Żaden innych okres nie został tak mocno naznaczony przez starożytne chińskie przekleństwo: „Obyś żył w ciekawych czasach” tak jak to stulecie. 

„Wiek czerwonych mrówek” – powieść przejmująca, wchodząca w czytelnika jak milion małych mrówek. Wgryzająca się w umysł i świdrująca w nim małe korytarzyki.  Książka, traktująca o rzeczach niewyobrażalnych, niepojmowalnych a jednak prawdziwych. Hołodomor ukazany jest w powieści z perspektywy osoby pierwszej. Opowiadają o nim bohaterowie, którzy stoją po różnych stronach barykady. Ci, którzy głód musza przeżyć. Ci, którzy ten głód „wywojują”. Ci, dla których głód ma być kuracją dla zdrowia.  

Wszystko tutaj jest ujęte w ramy metafizyki. Głód, który przekształca się w cichego współlokatora. Sny, które nie są wybawieniem. Śmierć, która mimo wszystko nie chce nadejść. I mrówki, które są wszędzie, wszechobecne, nieustępliwe. Zaglądające w każdy kąt, kieszeń, usta. 

Dzięki licznym niedopowiedzeniom, metaforom książka zapada w pamięć. Napisana jest pięknym, subtelnym, wręcz poetyckim językiem. Autorka wie, kiedy użyć mocniejszego opisu zdarzenia, kiedy „wycofać się” i dać czytelnikowi chwilę na przemyślenia. Duże brawa dla tłumacza pozycji Marka S. Zadury, który wyjaśnił, dlaczego postanowił „dostosować” tekst tłumaczenia dla polskiego czytelnika.  

Żaden innych okres nie został tak mocno naznaczony przez starożytne chińskie przekleństwo: „Obyś żył w ciekawych czasach” tak jak XX w. Jesteśmy na początku wieku XXI i miejmy nadzieję, że już nigdy tej klątwy nie będziemy doświadczać.  

Przygotowała bibliotekarka Urszula Rożdżyńska / Dział Udostępniania Zbiorów i Animacji