50. rocznica śmierci J.R.R. Tolkiena

Brytyjski pisarz, profesor filologii klasycznej oraz literatury staroangielskiej na Uniwersytecie Oksfordzkim.

Urodził się 3 stycznia 1892 roku w Wolnym Państwie Oranii należącym do Imperium Brytyjskiego.

W wieku trzech lat Tolkien stracił ojca, przez co sytuacja finansowa jego rodziny znacznie się pogorszyła, dlatego matka młodego Tolkiena zdecydowała się na przeprowadzkę z synami do Brimingham w Anglii.

Niestety pisarzowi nie dane było cieszyć się długim i beztroskim dzieciństwem. W 1904 w wyniku cukrzycy zmarła matka braci Tolkien, a oni sami zostali oddani pod opiekę przyjaciela ich matki – duchownego Francisa Morgana.

Po wojnie, w 1919 roku Tolkien zdobył pracę przy tworzeniu New English Directionary, po roku pracy przy tworzeniu słownika przeniósł się do Leeds, gdzie początkiem lat 20 XX wieku dokonał przekładu poematu z czasów średniowiecza „Pan Gawen i Zielony Rycerz”, co zapewniło mu posadę kierownika katedry języka staroangielskiego w Oksfordzie.

W 1937 wydał swoją pierwszą powieść, która okazała się być wielkim sukcesem – mowa oczywiście o ttule „Hobbit, czyli tam i z powrotem”.

Sam autor utrzymywał, że napisał ją specjalnie dla swoich dzieci, nigdy nie spodziewał się, że  opowieść o Hobbicie zyska taką popularność, i że zostanie poproszony o napisanie jego dalszych losów.

Praca nad kontynuacją „Hobbita” nie należała jednak do najłatwiejszych. Trwająca wojna i strach z nią związany oraz zobowiązania zawodowe względem uczelni utrudniały Tolkienowi wejście do Śródziemia i opisania dalszych losów jego bohaterów – które jak sam pisarz potem przyznał były inspirowane znanymi mu osobami.

Finalnie dzieło zatytułowane „Władca Pierścieni” ukazało się w 1952 roku.

To J.R.R. Tolkien spopularyzował gatunek fantastyczny, ale w jego twórczości znajdziemy jeszcze liczne tomy poezji.

W jego dziełach widoczna jest inspiracja religią chrześcijańska, mitologią jak i również twórczością Szekspira. Wszystko to sprawia, że jego prace nie mają jednego ścisłego klucza interpretacyjnego, można je interpretować w sposób wieloraki.

W 1968 przeprowadził się wraz z żoną Edith do położonego na południowym wybrzeżu Anglii miasta Poole. Ten okres życia Tolkien spędził pracując nad Silmarillionem, którego jednak do końca życia nie ukończył i który dopiero po jego śmierci został wydany przez jego syna Christophera.

W Poole jego żona czuła się lepiej niż w Oksfordzie. Znalazła nowych znajomych z którymi spędzała dużo swojego wolnego czasu. Tolkien natomiast cierpiał na samotność i brak starych przyjaciół.

Edith zmarła w Poole 1971 roku. Po tym zdarzeniu Tolkien wrócił do Oksfordu, gdzie zamieszkał na uczelni w budynku kolegium Merton.

W czerwcu 1972 dostał doktorat honoris causa w Oksfordzie za wkład w filologię, a dokładnie rok później w Edynburgu. W 1972 roku dostał także Order Imperium Brytyjskiego drugiego stopnia.

Zmarł w 1973 roku w wieku 81 lat w szpitalu w Bournemouth, gdzie odwiedzał znajomych.