110. rocznica urodzin Alberta Camus

Urodzony 7 listopada 1913 roku w Mondovi. Francuski pisarz, dramaturg, eseista i reżyser teatralny. Uważany za czołowego reprezentanta absurdyzmu.

Urodził się w rodzinie potomków hiszpańskich osadników. Wychowany był w wierze katolickiej, jednak w późniejszych latach życia porzucił to wyznanie i przeszedł na ateizm.

Camus zdobył wykształcenie dzięki swojemu wychowawcy, który po wielu latach starań uzyskał dla niego stypendium naukowe. Kluczowa w życiu pisarza była znajomość z profesorem Louisem Germainem, który zachęcał młodego Alberta Camusa do nauki literatury. Dzięki poleconej przez profesora książce Swetoniusza Żywoty Cezarów, Camus napisał później dramat Kaligula.

Kilka lat po zakończeniu nauki na uniwersytecie w Algierze zaczął swoją karierę polityczną i dziennikarską. Na krótko wstąpił do Francuskiej Partii Komunistycznej, jednak ze względu na znaczącą różnicę zdań z resztą partii  został z niej wydalony.

W 1937 roku zaczął pisać dla antykolonialnego dziennika Alger Républicain.
W tym samym czasie zaczęła się jego przygoda z teatrem. W 1936 roku razem z grupą przyjaciół założył teatr Théâtre du Travail – czyli Teatr Pracy, którego spektakl Czas pogardy okazał się wielkim sukcesem.

W 1957 roku otrzymał literacką Nagrodę Nobla za ogromny wkład w literaturę, ukazującą znaczenie ludzkiego sumienia.

W 1960 roku, zaledwie trzy lata po otrzymaniu Nobla, Albert Camus zginał w wypadku samochodowym. Gdy wracał z przyjacielem, a jednocześnie wydawcą Michelem Gallimerdem z Paryża Gallimerd stracił kontrolę nad samochodem przez co zjechał z drogi i uderzył w drzewo. Camus zginął na miejscu. W jego torbie, którą miał przy sobie podczas wypadku znaleziono niedokończony szkic Pierwszego człowieka.