20. rocznica śmierci Jeremiego Przybory

Jeremi Przybora urodził się 12 grudnia 1915 w Warszawie. Polski poeta, pisarz i satyryk.
Razem z Jerzym Wasowskim założył telewizyjny Kabaret Starszych Panów i Kabaretu Jeszcze Starszych Panów.

Był najmłodszym synem Stefana Tołkaczewicz-Przybory i Jadwigi Przybory z domu Kozłowskich. Pochodził z rodziny szlacheckiej, jego ojciec wywodził się z  herbu Syrokomla.
Gdy poeta miał da lata, jego rodzice rozwiedli się. Ojciec odszedł do kochanki. Młody Jeremi mieszkał do dziewiątego roku życia ze swoją matką w Warszawie. W 1924 przeprowadził się na trzy lata do swojego ojca i macochy, którzy mieszkali
w Miedzyniu Wielkim.

Ukończył ewangelickie Gimnazjum im. Mikołaja Reja w Warszawie, w późniejszych latach studiował w Szkole Nauk Politycznych, Szkole Głównej Handlowej, i anglistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Niestety jednak żadnych z podjętych studiów nie ukończył.

Pracował  jako redaktor czasopisma literacko-artystycznego „Co Proszę?” gdzie publikował swoje humoreski. Jako humorysta starał się unikać w swoich tekstach kpiny politycznej, jednak w okresie stalinizmu zdarzało mu się przemycać treści przychylne władzy.

Podczas Powstania Warszawskiego prowadził audycję w cywilnej rozgłośni Polskiego Radia.
Po wojnie pracował w Rozgłośni Pomorskiego Polskiego Radia w Bydgoszczy, w której zadebiutował jako autor tekstów
w audycjach satyrycznych „Pokrzywą nad Brdą”.

W 1958 roku razem z Jerzym Wasowskim stworzył Kabaret Starszych Panów. Był scenarzystą chłodno przyjętego przez krytyków filmu Kazimiera Kutza Upał. Jednak pochodząca z filmu piosenka, stworzył Jerzy Wasowski „Kaziu, zakochaj się!” stała się hitem.

W 1989 roku na 26. Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu odebrał Grand Prix – nagrodę specjalną Polskich Nagrać Karolinkę (nagrodę im. Anny Jantar) za całokształt twórczości.

Pod koniec swojego zycia chorował na zakrzepicę, ponadto zdiagnozowano u niego czerniaka.

Zmarł 4 marca 2004 roku na wskutek ustania akcji serca.