40. rocznica śmierci Leopolda Tyrmanda

Leopold Tyrmand urodził się 16 maja 1920 roku w Warszawie. Urodził się w zasymilowanej rodzinie żydowskiej. 
Jego dzieciństwo choć upływało w dostatku, to nie w bogactwie. Po latach w „Dzienniku 1954” wspominał:

„Uczuciowo wyniosłem z domu niewiele: kochałem mych rodziców, lecz szybko nauczyłem się żyć bez nich, nie odczuwać ani ich potrzeby, ani braku. Dom był dla mnie niegdyś ciepłem i bezpieczeństwem, lecz moje pokolenie w moim kraju wcześnie przekonało się, że dzięki temu, co zwie się w naszych okolicach historią, rodzinne ciepło i bezpieczeństwo trzeba między bajki włożyć. (…) Mój dom rodzinny nie budził we mnie ambicji innych poza powodzeniem finansowym, stąd nigdy nie stanowił dla mnie autorytetu. […] Po gimnazjum miałem zostać dobrze zarabiającym architektem i w tym celu udałem się do Paryża, by na tamtejszej Akademii Sztuk Pięknych osiągnąć zawód i położyć podwaliny pod dorobek. Historia, już wspomniana tu niezbyt pochlebnie, chciała inaczej. Po pierwszym roku studiów, który klasycznie przegłodowałem, żywiąc się frytami i fasolą, moją pracą zarobkową stało się przemytnictwo. Jeśli nie liczyć korepetycji z polskiego udzielanych w gimnazjum zamożniejszym chłopcom, kandydatom na lekarzy i prawników, moim pierwszym znacznym zarobkiem okazało się honorarium za przeprowadzenie kobiety z dzieckiem i pakunkami ciemną nocą przez rzekę Bug, na linii Włodawa – Luboml, czyli od hitlerowców do bolszewików.”

 Pobyt w Paryżu okazał się jednak owocny – to właśnie w stolicy Francji Tyrmand zetknął się pierwszy raz
z zachodnioeuropejską kulturą i amerykańskim jazzem, co miało głęboki wpływ na jego późniejszy światopogląd i twórczość.

Po wybuchu II wojny światowej przebywał w Wilnie, gdzie pracował w dzienniku „Prawda Komsomolska”. 

W Wilnie pisarz nawiązał kontakty z jedną z konspiracyjnych organizacji niepodległościowych, co wiosną 1941 roku doprowadziło do aresztowania go przez NKWD.

W latach 50. XX wieku stał się ikoną warszawskiego życia artystycznego. Jego powieść „Zły” zyskała ogromną popularność,
a „Dziennik 1954” (wydany pośmiertnie w 1980 roku) stał się ważnym świadectwem życia w Polsce tamtych lat.
Stanowi kopalnię wiedzy o powojennej Warszawie i manifestacją myślowej niezależności w czasach niesprzyjających indywidualizmowi, a także obroną piękna i kultury.

Tyrmand stał się również popularyzatorem jazzu w Polsce, współorganizując festiwale Jazz Jamboree.

W połowie lat 60. XX wieku wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie kontynuował swoją działalność pisarską
i publicystyczną.

Leopold Tyrmand zmarł w 1985 roku podczas wakacji na Florydzie na zawał serca.