45. rocznica śmierci Jarosława Iwaszkiewicza

Jarosław Iwaszkiewicz

Jarosław Iwaszkiewicz urodził się 20 lutego 1894 roku we wsi Kalnik na Kijowszczyźnie. Wczesne dzieciństwo spędził z matką w Warszawie, a następnie przeniósł się na Ukrainę, gdzie w 1912 roku zdał maturę w kijowskim gimnazjum i rozpoczął studia prawnicze na tamtejszym uniwersytecie.

W 1918 roku powrócił do Warszawy, gdzie zaangażował się w życie literackie, współtworząc m.in. grupę poetycką Skamander.

W 1922 ożenił się  z Anną Lilpop – pisarką i tłumaczką literacką.

Podczas okupacji mieszkał w Stawisku. Razem z Marią Dąbrowską i Jerzym Andrzejewskim kierował sekcją literatury w departamencie Oświaty, Nauki i Kultury Delegatury Rządu RP na kraj. Brał czynny udział w pracy kulturalnej, a jego dom pełnił rolę konspiracyjnego ośrodka życia artystycznego,

W latach 1970-1971 prowadził wykłady o literaturze polskiej na Uniwersytecie Warszawskim, w 1971 został doktorem honoris causa UW.
Otrzymał liczne nagrody i odznaczenia zarówno PRL, jak i zagraniczne (m.in. Sprawiedliwy wśród Narodów Świata).

Zmarł 2 marca 1980 roku w Warszawie. Został pochowany w Brwinowie pod Warszawą.

Proza Iwaszkiewicza jest silnie związana z tradycją literacką i przemianami literatury współczesnej. Jego wczesne utwory utrzymane są w konwencji baśniowo-poetyckiej powieści poetyckiej, w których dominuje w nich tradycja modernistyczna.
Dojrzałą prozą pisarza rządzi zasada kojarzenia przeciwieństw (np. życie – śmierć) i nadawanie im wymiaru filozoficznego uogólnienia losów postaci.

Iwaszkiewicz świadomie – przy wykorzystaniu całej gamy stylów i konwencji literackich – rozwinął i unowocześnił formę gatunkową opowiadania, nadał nowego kształtu powieści historycznej i ożywił narrację epicką, wzbogacając ją elementami liryzmy i refleksji.

Wyszukaj książki, audiobooki i e-booki.
Znajdź, zarezerwuj i wypożycz książki w naszej bibliotece.

Scroll to Top